गुटबन्दीको विषयमा माओवादी पार्टीबाट नकारात्मकरुपले शिक्षा लिने एउटा महत्वपूर्ण घटना छ । एकपटक माओवादीका अध्यक्ष प्रचण्डले भनेका थिएः’पार्टीको संगठनात्मक स्थिति भयावहरुपले विघटित र विसर्जित भइरहेको छ । ‘यथार्थमा पार्टी मरिरहेको छ, गुटहरु मौलाइरहेका छन्, गुटहरुभित्र पनि उपगुटहरु अझ झाागिएका छन्, उपगुटहरुभित्र व्यक्तिगत स्वार्थले प्रमुख उत्प्रेरकको भूमिका खेलिरहेको छ ।’

उनले यो कुरा त्यसबेला भनेका थिए, जतिबेला उनको पार्टी संविधान सभामा अतुलनीयरुपले बहुमतका साथ उपस्थित थियो, ‘जनयुद्ध’ को श्यामकर्ण घोडा जङ्गलबाट निस्केर गाउा-शहरमा हिन्हिनाउादै दौडिरहेको देखिन्थ्यो ।

यो भनाइ अझ मार्मिक तब बन्यो, जब उनको पार्टी एकपछि अर्को विभाजनका भङ्गाला हुादै गुजि्रनु पर्‍यो । विभाजन त्यस पार्टीको जन्मदोष थियो, किनकि उसले आˆनो सिद्धान्तमै चमत्कारपूर्ण आगमन र अवशादपूर्ण अवशान लेखेर ल्याएको थियो । तर, इतिहासका सबैजसो साम्राज्यको पतन आत्मरति, जडता र भारदारी कचिङ्गलले भएको थियो भन्ने कुरा हामीले बिर्सिनुहुादैन ।